1- دانشجوی دکترای تخصصی جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
2- استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
2- استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
چکیده: (1370 مشاهده)
تغییر اقلیم واقعیتی غیرقابل انکار است که تبعات آن بسته به محدوده جغرافیایی و شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی متفاوت است. در طول سالیان، برخی پیشنهادهای نادرست طراحان و متعاقبا تصمیم‌گیری‌های غلط مدیران و مسئولین سیستم‌های پیچیده حوضه دریاچه ارومیه، اثرات جبران‌ناپذیری در حوزه‌های گوناگون مرتبط با سکونت و فعالیت در پی داشته است. به‌بیانی دیگر، خسارت‌های زیست‌محیطی، اقتصادی، اجتماعی زیاد ناشی از اجرای پروژه‌های کلان مقیاس، به همراه پیامدهای جبران‌ناپذیر تغییر اقلیم، اکوسیستم و حیات اجتماعی و اقتصادی این کلانشهر را با مخاطره جدی روبه‌رو کرده است. پژوهش حاضر در زمره تحقیقات کاربردی است که با هدف ارزیابی پنداشت ذینفعان محلی در مواجه با پیامدهای تغییر اقلیم و اثرات آن بر ساختار تاب‌آوری جمعیت و فعالیت در کلانشهر ارومیه براساس شاخصهای مستخرج از مبانی نظری تاب‌آوری انجام شده است. در این پژوهش در مراحل گردآوری نظرات از روش کیفی و در مرحله کشف پنداشت یا ذهنیت و سنجش وضع موجود از رویکرد کمی شامل تحلیل عاملی اکتشافی و آزمون T-test استفاده شده است. مطابق نتایج، در اولویت‌بندی مهمترین چهار الگوی انگاشتی؛ کمبود منابع آب، خشکسالی و ترسالی‌های هواشناسی متناوب، تغییر و تبدیل گستردۀ پوشش (کاربری اراضی)، ناپایداری منابع اکولوژیک و عدم برگشت به تعادل و در مهمترین بازخوردهای ذینفعان، به ترتیب تغییر و تبدیل گستردۀ پوشش (کاربری اراضی)، فقدان ظرفیت سازگاری یا انطباق، پایداری زیست‌محیطی و پایداری کالبدی دارای بیشترین وزن بوده‌اند. باتوجه به نتایج آزمون t-test، وضعیت الگوی‌های پنداشتی ذینفعان محلی در مواجه با پیامدهای تغییر اقلیم براساس عامل (پنداشت) اول و چهارم (تغییر و تبدیل گستردۀ پوشش (کاربری اراضی) و پایداری زیست‌محیطی) در حوضه دریاچه و کلانشهر ارومیه مطلوب نمی‌باشد. این در حالی است که عامل‌های ظرفیت سازگاری یا انطباق و برگشت به تعادل در وضعیت به مراتب نامناسب‌تری قرار دارند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
