دوره 3، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 3 شماره 3 صفحات 79-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
صالحی سید کمیل، اموری سرابی علیرضا، رستگار مقدم فائزه، دانش محمد صالح. ارزیابی طرح تجدیدحیات شهری محدوده مرکزی شهر مشهد با تأکید بر کاهش اثرات زلزله. مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی. 1401; 3 (3) :61-79
1- دانش آموخته دکتری شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران ، Seyedkomeyl@gmail.com
2- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران،
2- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران،
چکیده: (1047 مشاهده)
شهر مشهد ازجمله شهرهای کشور است که بر روی پهنه‌های لرزه‌خیز کشور شکل‌گرفته است که دارای بافت‌های ناکارآمد نیز می‌باشد. برای حل مشکل ناکارآمدی این بافت برنامه‌ای به نام برنامه تجدیدحیات شهری محدوده مرکزی شهر مشهد تدوین گردیده است. در این مقاله قصد بر آن است تا برنامه تجدیدحیات شهری محدوده مرکزی شهر مشهد، از منظر آسیب‌پذیری در برابر زلزله مورد ارزیابی قرار گیرد و پیشنهاد‌هایی جهت رفع مشکلات آن بیان شود. برای نیل به این هدف با توجه به شرایط موجود و منابع در دسترس، مدل RADIUS برای این ارزیابی انتخاب شد. این مدل به‌منظور محاسبه توزیع شدت لرزه، آسیب به ساختمان‌ها، تعداد تلفات، و صدمه به خطوط لوله و تأسیسات استفاده می‌شود و برای هدف ارزیابی آسیب‌پذیری در محدوده یک شهر مناسب است. براساس نتایج بدست آمده از اجرای مدل RADIUS، میزان تلفات انسانی معادل 2944 نفر جراحت خفیف، 1052 نفر جراحت شدید و 295 کشته خواهد بود. این تلفات ناشی از آسیب به 140 ساختمان است. عمده خسارات بیشتر در حاشیه خیابان‌های اصلی منتهی به حرم خواهد بود. درهمین راستا تمهیداتی جهت کاهش این میزان تلفات و خسارات نیز پیشنهاد شد که مهم‌ترین آن‌ها ارائه تسهیلات مالی به ساکنین جهت مقاوم‌سازی منازل و باقی ماندن در محدوده، کاهش تراکم‌های ساختمانی و جمعیتی، بهره‌گیری از نظرات ساکنین، شاغلین و زائرین جهت افزایش خوانایی محدوده و شناخت گروه‌های مختلف زائر و نیازهای مشترک و متفاوت آن‌ها جهت امدادرسانی مناسب پس از زلزله می‌باشند. همچنین نتایج نشان می‌دهد در صورت عدم اجرای برنامه در صورت بروز زلزله میزان تلفات به طرز قابل‌توجهی افزایش خواهد داشت که این موضوع لزوم اجرای برنامه تجدید حیات شهری محدوده به‌گونه‌ای که میزان خسارات ناشی از زلزله را به حداقل ممکن برساند را نشان می‌دهد.
فهرست منابع
1. Ahmadi, H., & Shahabi, M. 2015. Securing the historical fabric of cities against earthquakes. Yazd. The first national conference on earthquake crisis management in cities with historical context, Yazd. (In Persian)
2. Alimohammadi Sarab, A., Alimohammadi Sarab, A., Karami, J., Karami, J., Amini, J., & safarrad, T. 2012. An Evaluation of the RADIUS Model in Assessing the Damages Caused by Earthquake via GIS (case study Region1 Tehran). Journal of Urban - Regional Studies and Research, 3(11), 23-40. (In Persian)
3. Almodaresi, A., & Mirdehghan, A. 2018. Estimates of the damage caused by the earthquake by using RADIUS and GIS (Case Study city Ashkezar). Journal of Natural Environmental Hazards, 7(16), 89-104. (In Persian) doi: 10.22111/jneh.2018.18419.1159
4. Akahoshi, K. ,Ishimaru, N., Kurokawa, C., Tanaka, Y. ,Oishi, T., Kutzner, T. ,& Kolbe, T. H. 2020. I-URBAN revitalization: conceptual modeling, implementation, and visualization towards sustainable urban planning using CityGML. ISPRS Annals of the Photogrammetry, Remote Sensing and Spatial Information Sciences, 4, 179-186.
5. Ay, D. & Demires Ozkul, B. 2021. The strange case of earthquake risk mitigation in Istanbul. City, 25(1-2), 67-87.
6. Bird, P., Jackson, D. D., Kagan, Y. Y., Kreemer, C., & Stein, R. S. 2015. GEAR1: A global earthquake activity rate model constructed from geodetic strain rates and smoothed seismicity. Bulletin of the Seismological Society of America, 105(5), 2538-2554.
7. Cremen, G., Galasso, C., & McCloskey, J. 2020. A Simulation‐Based Framework for Earthquake Risk‐Informed and People‐Centered Decision Making on Future Urban Planning. Earth's Future, 10(1), e2021EF002388.
8. Fallah Aliabadi, S., Givechi, S., Eskandari, M., & Sarsangi, A. 2013. The vulnerability of historic textures against earthquake by using AHP method and Geographic Information System GIS. Emergency Management, 2(1), 5-13. (In Persian) 20.1001.1.23453915.1392.2.1.1.5
9. Farajisabokbar, H., Tahmasi, B., Ghorbani, M., Sarmadiseifi, A., & SoltaniGhiasvand, N. 2021. Assessing the Vulnerability of Rural Settlements in Iran to Seismic Risk. JHRE; 40 (174) :103-118. (In Persian)
10. URL: http://jhre.ir/article-1-2160-fa.html
11. FEMA. 1996. Federal Emergency Management Agency.
12. Friedrichs, J. 2019. Urban revitalization transforms urban governments: the cases of Dortmund and Duisburg, Germany. In Governing European Cities (pp. 189-210). Routledge.
13. Hasanzade, R. 2013. Interactive approach for GIS-based earthquake scenario development and resource estimation (Karmania hazard model). Computers & geosciences, 324-338.
14. Hashad, A., & Helal, E. 2022. Guidelines to estimate Earthquake Loads on Buildings in Slum Areas. JES. Journal of Engineering Sciences, 50(2), 75-88.
15. Han, L., Zhang, J., Zhang, Y., Ma, Q., Alu, S., & Lang, Q. 2019. Hazard assessment of earthquake disaster chains based on a Bayesian network model and ArcGIS. ISPRS International Journal of Geo-Information, 8(5), 210.
16. Hosseini Nejad, J. 2010. Investigating methods to reduce the vulnerability of Tabriz market against earthquake and fire, Master's thesis, Tehran. Shahid Beheshti University. (In Persian)
17. Kashkouli, M.R., & Seidbeigi, S. 2015. The role and position of urban planning in reducing the effects of natural disasters (floods and earthquakes) in Asadabad using SWOT analysis. Arts and Humanities Studies, second year. Number 8-9. 15 and 16 in a row. (In Persian)
18. Khalilpourazari, S., & Arshadi Khamseh, A. 2019. Bi-objective emergency blood supply chain network design in earthquake considering earthquake magnitude: a comprehensive study with real world application. Annals of Operations Research, 283(1), 355-393.
19. Konior, A.. & Pokojska, W. 2020. Management of postindustrial heritage in urban revitalization processes. Sustainability, 12(12), 5034.
20. Kuyuk, H. S.. Allen, R. M. 2019. Optimal seismic network density for earthquake early warning: A case study from California. Seismological Research Letters, 84(6), 946-954.
21. Liu, J.. You, Y.. Chen, X.. & Chen, X. 2016. Mitigation planning based on the prediction of river blocking by a typical large-scale debris flow in the Wenchuan earthquake area. Landslides, 13(5), 1231-1242.
22. Maio, R.. Ferreira, T. M.. Vicente, R. 2018. A critical discussion on the earthquake risk mitigation of urban cultural heritage assets. International journal of disaster risk reduction, 27, 239-247.
23. Mavrodieva, A. V., Daramita, R. I. F., Arsono, A. Y., Yawen, L., & Shaw, R. 2019. Role of civil society in sustainable urban renewal (Machizukuri) after the Kobe Earthquake. Sustainability, 11(2), 335.
24. Michael-Leiba, M. O. 2022. Estimation of earthquake magnitude from mean MM IV isoseismal radius. New Zealand Journal of Geology and Geophysics, 32(3), 411-414.
25. Modiri, M., Eskandari, M., & Hasanzadeh, S. 2020. Earthquake Damage Estimation using Radius Model in GIS Environment (Case Study: Sari City, Mazandaran Province). Journal of Geography and Environmental Hazards, 9(3), 39-56. (In Persian) doi: 10.22067/GEO.V9I3.87362
26. Naji meydani, D. A., harootiyanian, D. H., & farhadiyan, A. 2015. Modeling for Relationships Between Identifying Indices of Worn-out Tissues and Sustainable Urban Development in Around the Holy Shrine of Imam Reza. Geography and Territorial Spatial Arrangement, 5(15), 33-48. (In Persian) doi: 10.22111/gaij.2015.2070
27. Oktarina, R., Bahagia, N., Diawati, L., & Pribadi, K. S. 2020. Artificial neural network for predicting earthquake casualties and damages in Indonesia. In IOP Conference Series: Earth and Environmental Science (Vol. 426, No. 1, p. 012156). IOP Publishing.
28. Pourang, A., Ghayoor Baghbani, S. M., & Pourang, N. 2020. Identifying the Effective Factors Influencing Attraction and Retention of Religious Tourists in Mashhad Metropolis Based on Grounded Theory. Scientific Journal of Islamic Management, 28(2), 151-192. (In Persian) 20.1001.1.22516980.1399.28.2.6.3
29. Price, H. D., Adams, E. A., Nkwanda, P. D., Mkandawire, T. W., & Quilliam, R. S. 2021. Daily changes in household water access and quality in urban slums undermine global safe water monitoring programmes. International Journal of Hygiene and Environmental Health, 231, 113632.
30. Rosa, V. (2018). Social citizenship and urban revitalization in Canada. Canadian Journal of Urban Research, 27(2), 25-36.
31. Selyutina, L. G., Pesotskaya, E. V., & Trushkovskaya, E. D. 2020. Analysis of approaches to the implementation of programs for the urban complexes reconstruction in Russia. In IOP Conference Series: Materials Science and Engineering (Vol. 753, No. 3, p. 032044). IOP Publishing.
32. Silence, God's spirit. Hafizi Moghadis, Nasser. Lashkaripour, Gholamreza. 2016. Zoning of soil texture and investigation of the resistance of sedimentary deposits in the campus of Ferdowsi University of Mashhad. The first engineering and environmental geology conference in Mashhad. (In Persian)
33. Syifa, M. Kadavi, P. R. & Lee, C. W. 2019. An artificial intelligence application for post-earthquake damage mapping in Palu, central Sulawesi, Indonesia. Sensors, 19(3), 542.
34. Tash Consulting Engineers. 2009. Urban revitalization program in the central area of Mashhad city. (In Persian)
35. Wojtowicz-Jankowska, D. & Kalfouni, B. B. 2020. Revitalization project of slum transformation: a case study hay-al tanak, beirut, lebanon. Przestrzeń i Forma.
37. Ababai, B., Sarabi Tabrizi, M., Farhadi Bansoleh, B., Sohrabi, T., and Mirzaei, F. 2012. Recalibration of the CERES-Barley model using the inverse modeling method under low irrigation conditions. Water and Soil Resources Protection Journal, 2 (2), 37-48 (In Persian).
38. Abdul Maliki M., Chizari, M. 2008. The effect of socio-economic characteristics on the attitude and information of farmers to accept and use pressurized irrigation systems in Loresta Province. Ecology of Crop Plants, 5 (15), 77-87 (In Persian).
39. Agricultural Jihad Organization of Qazvin Province. 2020. Statistical report of implementing projects of pressurized irrigation in Qazvin province between 2015-2020. Office of Water and Soil Management (In Persian).
40. Alijani, F., and Behrouz, Sh. 2020. Investigating factors affecting the acceptance of irrigation system under collective pressure (a case study of gardeners in Takestan city). Scientific-Research Quarterly of Agricultural Economics Research, 13(3), 42-56 (In Persian).
41. Alimardani, A., Keshavarz, M., Kerami, R., and Ebrahimi, M. A. 2021. Evaluating the priority and effectiveness of water productivity improvement strategies and comprehensive development of the agricultural sector in development plans: a case study of Qazvin province. Agricultural Economics and Development, 28(4), 59-91. doi: 10.30490/aead.2021.342671.1227 (In Persian).
42. Alizadeh, H. A., Liaqat, A. M., and Sohrabi, T. 2014. Evaluation of scenarios for the development of irrigation systems under pressure on underground water resources using system dynamics model. Journal of Water and Soil Protection, 3 (4), 1-15 (In Persian).
43. irrigation systems in the development of sustainable agriculture (case study: Bostan Abad city, East Azarbaijan province). Agricultural knowledge and sustainable production, 30(3), 217-229 (In Persian).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
