دوره 3، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 3 شماره 3 صفحات 140-121 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران ، amiri.ma@lu.ac.ir
چکیده: (857 مشاهده)
هر بحران بزرگی از جمله بیماریهای همهگیری همچون ویروس کرونا فرصتهایی را برای بازنگری در سیستمهای جوامع (اجتماعی، اقتصادی و آموزشی) ایجاد کرده و آنها را در برابر شوکهای بعدی مقاومتر میکند. این امر، در مورد مناطق روستایی نیز صادق است، بهطوریکه شیوع بیماری کرونا جوامع روستایی را با چالشهای مختلفی مواجه کرده است و در نتیجه توسعه روستایی پس از کرونا نیازمند الگوها و سیستمهای متفاوتی برای آموزش و برنامهریزی برای مناطق روستایی میباشد. بدینسان، هدف از این پژوهش بررسی کاربرد روشهای آموزشی یادگیری مبتنی بر مبایل (Mobile Learning) در توسعه روستایی پس از کرونا روستای امیر شهرستان الشتر است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق را روستاییان امیر شهر الشتر به تعداد 1626 نفر (سرشماری 1395) تشکیل میدهند که از این میان با توجه به فرمول کوکران 310 نفر به عنوان حجم نمونه به شیوه نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آزمونهای همبستگی و مقایسه میانگین استفاده شد. یافتهها نشان داد که میزان تمایل روستاییان به استفاده از روش مبایل لرنینگ (یادگیری مبتنی بر مبایل) در آموزشهای برنامههای توسعه روستایی در دوران پس از کرونا در حد بالایی است. توجه به ویژگیهایی نظیر یادگیری خرد، تکرار با فاصله، آموزش دیگر روستاییان به یکدیگر، آموزش در لحظه، بازیسازی، ابزار متنی نوشتاری موبایل، یادگیری ریسپانسیو و یادگیری از همه جا رابطه معنیداری با توسعه روستایی پس از کرونا در روستای امیر الشتر دارد. همچنین بین نگرش افراد با سطح تحصیلات مختلف تفاوت معنی دار در کاربرد روش آموزشی میابل لرنینگ در برنامههای توسعه روستا وجود داشت.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |