دوره 4، شماره 1 - ( بهار 1402 )                   جلد 4 شماره 1 صفحات 168-149 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


1- استاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران. ، M.Mousavi@urmia.ac.ir
2- استادیار گروه جامعه‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
3- کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
4- کارشناسی ‌ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده:   (2173 مشاهده)
امروزه در صورت نداشتن آگاهی و آمادگی در جهت مقابله با بلایای طبیعی و انسانی، می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به شهروندان وارد کند. هدف اصلی پژوهش ارزیابی ابعاد تاب‌آوری شهری در مناطق 5 گانه شهر ارومیه می‌باشد. مقاله حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی می‌باشد. جمع‌آوری اطلاعات به دو صورت اسنادی و برداشت میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش ساکنین مناطق 5 گانه شهر ارومیه می‌باشد و با استفاده از فرمول کوکران تعداد حجم نمونه 384 عدد به‌دست‌آمده است که به‌صورت تصادفی در محدوده توزیع گردیده است. در این پژوهش متغیر مستقل تاب‌آوری شهری و متغیرهای وابسته شامل ابعاد اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، زیست‌محیطی و کالبدی و نهادی می‌باشد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌صورت کمی صورت گرفته است به‌طوری‌که از روش‌های آماری نظیر آزمون‌های آماری t تک نمونه‌ای، کروسکال والیس و همبستگی اسپیرمن استفاده‌شده است. نتایج این پژوهش نشانگر این است که ابعاد تاب‌آوری شهری در منطقه یک از سطح متوسط بالاتر، در منطقه دو از سطح متوسط پایین‌تر، در منطقه سه از سطح متوسط بالاتر، در منطقه چهار در سطح متوسط و در نهایت در منطقه پنج ابعاد اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و زیست‌محیطی و کالبدی از سطح متوسط بالاتر و بعد نهادی در سطح متوسطی قرار دارد و به‌طورکلی میزان تاب‌آوری شهری مناطق 5 گانه شهر ارومیه در سطح بالاتر از متوسط قرار دارند. نتایج رتبه‌بندی مناطق نشانگر این است که منطقه یک ارومیه رتبه اول و منطقه دو ارومیه رتبه پنجم را کسب نموده است. همچنین میان متغیرهای وابسته و مستقل رابطه‌ای معنادار مستقیم وجود دارد.
 
متن کامل [PDF 1198 kb]   (310 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/4/31 | پذیرش: 1402/3/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.