1- دانشجوی دکتری، گروه مهندسی طراحی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، Alireza.kouchaki@ut.ac.ir
2- دانشجوی دکتری شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران.
3- کارشناسی ارشد مهندسی پدافند غیر عامل گرایش طراحی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر٫ تهران، ایران.
4- دانشیار گروه هنر و معماری دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده: (1057 مشاهده)
رشد شتابان شهرنشینی طی چهار دهه اخیر سبب شده است که فضای فیزیکی- کالبدی شهرها گسترش یافته و زمینهای پیرامونی خود را که اغلب اراضی کشاورزی مرغوب و باغات میباشند را از بین ببرد و در بافت و کالبد خود قرار دهند. اگرچه شهر و شهرنشینی خود یکی از مهمترین شاخصهای رفاه و توسعه اجتماعی و اقتصادی محسوب می شوند، رشد شتابان آن میتواند سرانه برخورداری از بسیاری امکانات اجتماعی واقتصادی را کاهش دهد و از این طریق پیامدهای آن به صورت کاهش سطح کیفیت زندگی در عرصههای مختلف شهری نمایان شود. با توجه به اینکه ارزیابی روند گستردگی شهری و آگاهی از الگوهای تغییرات کاربری اراضی و به کارگیری نتایج آن در برنامهریزیهای آینده شهر ضروری میباشد، بنابراین ارزیابی اصولی را در این زمینه میطلبد که در این تحقیق سعی شده است این کار انجام پذیرد. و باتوجه به هدف پژوهش جامعه آماری مورد ارزیابی ما سرپرستان خانوار ساکن در منطقه ننله شهر سنندج میباشد روش گردآوری دادهها در این تحقیق شامل روش کتابخانهای و روش پیمایش مقطعی است برای استخراج شاخصهای مذکور از نرم افزار Spssتکنیک ویکور و مدل Holsat استفاده گردیده است نتایج بدست آمده از جدول نهایی تکنیک ویکور مشخص شد که مؤلفههای اقتصادی شامل فرصتهای شغلی به همه طبقات جامعه با امتیاز 916/0 به عنوان مهمترین مؤلفه تأثیرگذار در بالا بردن کیفیت زندگی میباشد و همچنین نتایج حاصل از مدل Holsat نشان میدهد جز در بخش زیست محیطی که اکثریت عامل بازدارند در بالا بردن کیفیت زندگی شهروندان است در دیگر بخشها اکثریت عامل توسعه کیفیت زندگی شهروندان میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/5/21 | پذیرش: 1402/10/10