دوره 4، شماره 3 - ( پاییز 1402 )                   جلد 4 شماره 3 صفحات 106-93 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


1- استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، hooshyar.ahmad@yahoo.com
2- دکتری جغرافیا، سازمان هواشناسی، سنندج، ایران
چکیده:   (1583 مشاهده)
گردشگری پدیده‌ای است که با سازوکاری در هم تنیده و پنهان در زمان‌ها و مکان‌های مختلف اشکال گوناگونی به خود می‌گیرد و به همین خاطر تأثیرات کاملاً متفاوتی را بر جوامع انسانی بر جای می‌نهد. یکی از مهم­ترین راه­کارهای گسترش صنعت گردشگری در یک منطقه شناخت و بررسی وضعیت اقلیمی آن در ماه­های مختلف سال است و شرایط اقلیمی مقصد یکی از مهم‌ترین اطلاعات مورد نیاز گردشگران برای سفر می‌باشد. لذا در این پژوهش، شرایط اقلیمی شهر پیرانشهر با استفاده از داده­های اقلیمی دوره­ 30 ساله (2018-1989) و بهره­گیری از شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و شاخص اقلیمی تعطیلات (HCI) جهت تعیین ماه­های مطلوب از نظر گردشگری مورد ارزیابی قرار گرفت. این شاخص­ها از طریق رتبه­بندی و وزن دهی به متغیرهای دما، رطوبت، بارش، ساعات آفتابی و سرعت باد به ارزیابی تناسب شرایط اقلیمی برای گردشگری می­پردازند. نتایج حاصل از شاخص­های مورد بررسی نشان داد که هر دو شاخص، در فصل زمستان از نظر امتیاز تقریباً یکسان هستند و کمترین امتیازهای هر دو شاخص مربوط به این فصل است. در اواخر فصل بهار و تابستان وجه تمایز شاخص TCI و HCI آشکار می­گردد به طوری که برعکس شاخص TCI بیشترین امتیاز HCI در فصل تابستان مشاهده می­شود. علت این امر مقادیر بالای امتیازدهی به دما در این شاخص است. در فصل تابستان تقریباً از نظر نمایش وضعیت گردشگری شبیه هم هستند و تنها تفاوت در مقدار امتیاز می باشد در اواسط و اواخر فصل پاییز نیز تقریباً وضعیت مثل یکدیگر است. در مجموع مقایسه دو شاخص مورد بررسی نشان داد که شاخص TCI حاکی از طیف وسیع شرایط اقلیمی از نظر گردشگری در طول سال است. در حالی که شاخص HCI تغییرپذیری و نوسان کمتری را نشان می­دهد. لذا شاخص TCI نمود بهتری نسبت به شاخص HCI برای وضعیت اقلیمی پیرانشهر دارد. در مجموع بر طبق نتایج حاصل مشخص گردید ماه­های اردیبهشت، خرداد، شهریور و مهر از بیشترین مطلوبیت شرابط اقلیمی برای گردشگری در شهر پیرانشهر برخودارند.
واژه‌های کلیدی: اقلیم، پیرانشهر، گردشگری شهری، TCI، HCI.
متن کامل [PDF 1428 kb]   (92 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/11/4 | پذیرش: 1402/9/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.