دوره 2، شماره 1 - ( بهار 1400 )
جلد 2 شماره 1 صفحات 142-127 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Foadiyan M, Karkehabadi Z, Kamyabi S. Analysis of the Position of Creative City Indicators in the Direction of Branding to Achieve Sustainable Urban Development (Case study: Damghan City). JGSMA 2021; 2 (1) :127-142
URL: http://gsma.lu.ac.ir/article-1-141-fa.html
URL: http://gsma.lu.ac.ir/article-1-141-fa.html
فوادیان مصطفی، کرکه آبادی زینب، کامیابی سعید. تحلیل جایگاه شاخص های شهر خلاق در راستای برندسازی و دستیابی به توسعه پایدار شهری (مورد مطالعه: شهر دامغان). مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی. 1400; 2 (1) :127-142
1- دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
2- دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم‌انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران. ، z.karkehabadi@yahoo.com
3- دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم‌انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
2- دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم‌انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران. ، z.karkehabadi@yahoo.com
3- دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم‌انسانی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
چکیده: (2849 مشاهده)
امروزه شهرها با باز اندیشی و تامل در فرصت ها و تهدیدهایشان، در پی افزایش قدرت جذب و مطرح کردن خودشان هستند، در این بین برای بسیاری ایده شهر خلاق به شیوهی نوینی برای نگاه کردن به توسعه شهر تبدیل شده است. از اینرو، هدف از پژوهش حاضر تحلیل جایگاه شاخصهای شهر خلاق در راستای برندسازی و دستیابی به توسعه پایدار شهری در دامغان میباشد. پژوهش حاضر، توصیفی ـ تحلیلی و از نوع کاربردی است. روش مورد استفاده در مرحله جمعآوری دادهها، مبتنی بر مرور منابع معتبر خارجی و داخلی و میدانی (پرسشنامه) میباشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، توصیفی و استنباطی از نرم افزار SPSS و مدل SAW استفاده شده است. نتایج آزمون T به منظور بررسی جایگاه شاخصهای شهر خلاق در برندسازی شهر دامغان نشان داد در گویه های، شاخص های (سرمایه اجتماعی، نوآوری، کیفیت زندگی، سرمایه انسانی) از عدد مطلوبیت (3)، کمتر ارزیابی شده و در سطح آلفای 000/0 معنادار است. در واقع تحلیل میانگین عددی نشاندهنده جایگاه کم شاخصهای شهر خلاق در جهت برندسازی شهر دامغان میباشد. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین شاخص های شهر خلاق و توسعه پایدار شهر دامغان وجود دارد. در نهایت نتایج مدل SAW نشان داد، ناحیه 5، با امتیاز (670/0)، به عنوان بیشترین میزان تاثیرپذیری و ناحیه 3 با اختلافی قابل توجه با امتیاز (190/0)، به عنوان کمترین میزان توسعه به لحاظ شاخصهای شهر خلاق، مطرح میباشند.
فهرست منابع
1. اوریا، میترا و مرصوصی، نفیسه.1400. "تحلیل و سنجش مولفه های شهر خلاق در شهر تبریز". دومین کنفرانس بین المللی فناوری های نوین در مهندسی معماری و شهرسازی ایران. تهران.
2. باقری کشکولی، علی. ضرابی، اصغر. موسوی، میرنجف. 1398. "اولویت‌بندی عوامل موثر در تحقق‌پذیری شهر خلاق با رویکرد ارزیابی شاخصهای توسعه پایدار (مطالعه موردی: شهرهای استان یزد)". جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، سال هفدهم. شماره 1. شماره پیاپی 32. صص 23-51.
3. پورذکریا، مریم و سمیه فدائی نژاد بهرامجردی. 1398. "بازخوانی رویکرد بازآفرینی فرهنگ-مبنا در ساخت شهر خلاق (تدوین چارچوب تحلیلی بازآفرینی قطب خلاق و فرهنگی)". باغ نظر. دوره 16. شماره 77. صص 5-14.
4. حسین‌پور، سیدعلی، امیرگیلکی، مهشاد، حفار، امیرمحمد و غزاله کامل ساقیان. 1398. "تبیین شاخصهای شهر خلاق در خیابان ابوطالب مشهد با استفاده از مدل AHP" . مطالعات طراحی شهری و پژوهش‌های شهری. دوره 2. شماره 7. صص 17-24.
5. حسینی، سیدعلی، قلی‌پور، یاسر و اعظم مظفری. 1395. "تحلیل شاخص های شهر خلاق و ارتباط آن با توسعه‌ی پایدار شهری (نمونه موردی شهر رشت)". نشریه انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران. شماره 13. صص 209-227.
6. شفیع‌پوریورد شاهی، پریا، طبی مسرور، حمیدرضا، محفوظیان، مریم و شهرام شریفی. 1395. "فراتحلیل تبیین نظریه‌ها، الگوها، روش‌ها و تکنیک‌های خلاقیت در معماری و طراحی". مدیریت شهری. شماره 44. صص ۳۲۱ -۳۵۰.
7. ضرابی، اصغر، موسوی، میرنجف و علی کشکولی باقری. 1393. "بررسی میزان تحقق پذیری شهر خلاق (مقایسۀ تطبیقی بین شاخص های توسعۀ پایدار شهری و معیارهای ایجاد شهر خلاق، نمونۀ مورد مطالعه: شهرهای استان یزد)". جغرافیا و توسعه فضای شهری. شماره2. دوره 1. صص 1-17.
8. طرح جامع شهر دامغان. 1395. شهرداری شهر دامغان.
9. فتوحی‌مهربانی، باقر، کلانتری، محسن و سیدعباس رجایی. 1395. "شهر خلاق و شاخصهای شهر خلاق ایرانی"، جغرافیا (فصلنامه بین‌ا‌لمللی انجمن جغرافیای ایران). سال 14. شماره51.
10. کیقبادی، مرضیه، فخرایی، مرضیه، علوی، سیده سارا و سیدعبدالحمید زواری. 1387. شناخت صنعت فرهنگی، گزارش پایانی گام اول. قم: نشرآصف.
11. مجنونی توتاخانه، علی. 1399. "شناسایی و تحلیل پیشران‌های کلیدی مؤثر بر شکل‌گیری شهرهای خلاق میانه اندام با استفاده از آینده‌پژوهی (مطالعه موردی: شهر بناب)". هویت شهر. دوره 14. شماره 3، صص 75-88.
12. محمودی‌آذز، شیرزاد و زهره داودپور. 1398. "بررسی نقش برندسازی شهری در تحقق مفهوم شهر خلاق؛ (مورد مطالعه: ارومیه)". مطالعات برنامه‌ریزی شهری. شماره 18. صص109-141.
13. مرکز آمار ایران. 1395. نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن.
14. Costa, P., Magalhaes, M., Vasconcelos, B., & Sugahara, G. 2007. “A discussion on the governance of Creative Cities: some insight for policy action”. Norwegian Journal of Geography. Vol. 61. No. 3. PP. 122-132.
15. Leng, K. S. Badarulzaman, N, Samat, N. & Sheikh D, S. R. 2014. “Capitalizing on urban cultural resources for creative city development: A conceptual review and the way forward for Malaysia’s George Town”. Malaysian Journal of Society and Space Vol. 10. No. 5. PP. 20-29.
16. LengKhoo, S. 2020. “Towards an inclusive creative city: How ready is the Historic City of George Town”, Penang?, City, Culture and Society, Volume 23, December 2020, 100367.
17. Margarida, R, Mário, F, 2019, “Networks and performance of creative cities: A bibliometric analysis, City”, Culture and Society, Vol. 6. PP. 12-24
18. Metaxas, T. 2010. “Place marketing, place branding and foreign direct investments: Defining their relationship in the frame of local economic development process”. Place Branding and Public Diplomacy, Vol. 6. PP. 228-243.
19. Paulose N.K, Sowmia, Ph. 2021. “City profile: Kochi, city region - Planning measures to make Kochi smart and creative”, Cities, Available online 1 July 2021, 103307.
20. Shoshanah B. D. Miller, G. 2019. “Creative city strategies on the municipal agenda in New York, City”, Culture and Society, Vol. 17, PP. 26-37.
21. Zenker, s., & Braun, E. 2011. Place brand management. Retrieved 2017, from Erasmus School of economic: http//www.placedbrand.eu.
22. Zhang, L., & Xiaobin Zhao, S. 2009. “City branding and the Olympic effect: A case study of Beijing”. Cities. Vol. 26. PP. 245-254.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
