امیری محمدجواد، بالیست جهانبخش، معرب یاسر. ارائه رویکردی نوین و سبز به منظور سنجش و ارزیابی توان منطقه زاگرس برای استقرار صنایع. مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی. 1401; 3 (3) :1-22
URL: http://gsma.lu.ac.ir/article-1-338-fa.html
1- استادیار گروه طراحی محیط زیست، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانش آموخته دکتری گروه برنامه ریزی محیط زیست، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری گروه برنامه ریزی محیط زیست، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (1352 مشاهده)
آمایش سرزمین، تنظیم رابطه بین انسان، سرزمین و فعالیت بهمنظور بهرهبرداری درخور و پایدار از جمیع امکانـات اسـت. با توجه به فقدان برنامه جامع آمایش سرزمین در ایران و به ویژه در زاگرس، نابودی داراییهای طبیعی و زیستگاههای منطقه و وضعیت معیشتی نامناسب، پرداختن به این امر ضروری میباشد. در این تحقیق از روش ارزیابی فضایی در ترکیب با روشهای تصمیمگیری استفاده شده است. بدین منظور 31 معیار در دو بخش اکولوژیک و اقتصادی-اجتماعی بهمنظور سنجش و ارزیابی توان منطقه زاگرس استفاده شده است. ابتدا با استفاده از 20 معیار، توان اکولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفته و شاخص آن بهدستآمده و سپس با استفاده از 11 معیار شاخص توسعه اقتصادی-اجتماعی محاسبه شده و از ترکیب این دو شاخص، شاخص نهایی توسعه استخراج شده است. بر اساس نتایج نهایی ارزیابی و معیارهای مورد استفاده در این فرایند، حدود 59 درصد کل منطقه دارای محدودیت است. 72/2 درصد از منطقه دارای توان بسیار مناسب برای توسعه صنعتی بوده و حدود 55/5 درصد نیز دارای توان مناسب است. بدین معنی که در مجموع حدود 5/8 درصد از مساحت منطقه موردمطالعه دارای توان مناسب و بسیار مناسب برای توسعه است. شاخص توسعه اقتصادی-اجتماعی بر اساس 11 معیار اقتصادی و اجتماعی تعریف شده است که برای هر استان بهصورت جداگانه محاسبه و سپس در ترکیب با شاخص توان اکولوژیک مورد ارزیابی نهایی قرار گرفتهاند. نتایج این شاخص نشان میدهد که استان کرمانشاه بیشترین توان (52/0) و استان کردستان کمترین توان (20/0) را دارا میباشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/7/1 | پذیرش: 1401/6/10