دوره 3، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 3 شماره 3 صفحات 148-133 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
احمدی امان الله، شیخ الاسلامی علیرضا، جلیلی محمد. تحلیل ساختاری رشد هوشمند شهری با رویکرد آینده پژوهی (مورد مطالعه: شهر الیگودرز). مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی. 1401; 3 (3) :133-148
1- دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، دانشکده فنی و مهندسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2- استادیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران. ،guplan@gmail.com
3- استادیار گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
2- استادیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران. ،
3- استادیار گروه معماری، دانشکده فنی و مهندسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
چکیده: (1708 مشاهده)
در سال‌های اخیر افزایش جمعیت در سطح شهرها و در پی آن گسترش و خزش شهرها باعث شده تا برنامه ریزان و مدیران شهری به دنبال راهکارهایی جهت مدیریت بهینه این شرایط باشند. راهبرد رشد هوشمند شهری به عنوان الگویی نوین توسعه شهری از منظر آینده‌پژوهی جهت کنترل پراکندگی شهری و افزایش پایداری شهرها در ابعاد مختلف و توجه به آن از ضرورت و اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از تدوین این مقاله؛ تحلیل ساختاری رشد هوشمند شهری با رویکرد آینده‌پژوهی در شهر الیگودرز می باشد. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ ماهیت تحلیلی و اکتشافی می‌باشد. در پژوهش مذکور ابعاد مختلف رشد هوشمند شهری مورد تحلیل قرار گرفت. در خروجی نرم‌افزار میک مک انواع متغیرهای دووجهی، مستقل، تنظیمی، تأثیرگذار و تأثیرپذیر شناسایی شدند. یافتهها نشان می‌دهد که مجموع روابط ارزش عددی یک برابر 682 رابطه از نوع تأثیر ضعیف، ارزش عددی 2 برابر 1439 رابطه از نوع تأثیرگذاری متوسط و درنهایت ارزش عددی 3، برابر با 653 رابطه از نوع تأثیرگذاری قوی می‌باشد. همچنین متغیرهای مانند تصمیم‌گیری هوشمند و نوآورانه در سازمان‌ها و نهادها؛ اشتغال پایدار و بروز رسانی و بهینه‌سازی زیرساخت‌های شهری تأثیر مستقیم بر رشد هوشمند شهری دارند.
فهرست منابع
1. Achmad, A., Sirojuzilam, H., Badaruddin, D., & Dwira, A. 2015. Modeling of urban growth in tsunami-prone city using logistic regression: Analysis of Banda Aceh, Indonesia, Applied geography, Vol 62: 237- 246.
2. Azadi, z., mojtabazadeh, H., & amirahmadiyan, B. 2021. Providing optimum pattern urban smart growth(Case Study: District 22 of Tehran City) , Journal Geography and Regional Planning, Vol 10, No 4, 20.1001.1.22286462.1399.10.4.13.0(in persian)
3. Bicking, M., Janssen, M., & Wimmer., M.A. 2012. E-government 2020: Towards a Roadmap for future eGovernment research in Europe. In Exploiting the knowledge Economy, (42):pp.407-415.
4. Christopher, G. 2019. “The Fiscal Impacts of Urban Sprawl: Evidence from U.S. County Areas, Public Budgeting and Finance.
5. Eskandari Thani, M., & Metablipour, R. 2012. Smart urban growth and its role in urban security based on the experience of Birjand city, South Khorasan National Conference, Order and Security.
6. ghalibaf, M. B., Hafez Nia, M.R., & Mohammadpour, A. 2012. The role of city divisions in integrated urban management, a case study: Tehran city, Geography, Vol 11, No 37, pp. 47-69. (in persian)
7. Hashemi Lemerdi, S. M., & roshanali, M. 2018. Investigation and Analysis of Urban Urban Growth on Urban Development Scattering in Behshahr, geographical space engineering, Vol 2, No 4, pp 141-129.(in persian)
8. Hosseini, S. A., Laali Niyat, I., & Heidarinia, S. 2019. Analysis of the Pattern of Urban Smart Management, a New Way to Improve Urban Governance, Geographical Urban Planning Research, Vol 7, No 4, pp 743-762. 10.22059/jurbangeo.2019.276474.1064(in persian)
9. https://www.cgie.org.ir/fa/article/225687
10. Iran Statistics Center (2015) (in persian).
11. Karkeabadi, Z., & Moslemi, A. 2020. Analysis of Urban Smart Growth Indicators with Multi Criteria Decision Making Models (Case Study: Gorgan City Areas). Geographical Studies of Mountainous Areas 2020; 1 (2) :35-50, 20.1001.1.27172325.1399.1.2.2.3 (in persian)
12. Kim, H. M., & Han, S. S. 2012. City profile: Seoul, Cites, No. 29, Vol. 2, pp. 142–154, 2012.
13. Lianyan Li, Xiaobin Ren,(2019) A Novel Evaluation Model for Urban Smart Growth Based on Principal Component Regression and Radial Basis Function Neural Network, 31 August 2019; Accepted: 29 October 2019; Published: 3 November 2019.
14. Littman, T. 2005. ”Evaluating criticism of smarmy growth “, Victoria transport policy institute. (www.vtpi.org)Management in the Baltimore Region, Land Use Policy, vol 29, pp 483– 492
15. Madahi, M. E., & Karavand, A. 2014. Future Research: Basics, Concepts and Methods, Hormazd Publications. (in persian)
16. Moradipour, H., & Norouzian, M. 2004. future research, concepts and methods, Rahyaft, No 36. 20.1001.1.10272690.1384.15.36.5.1(in persian)
17. Nikpour, A., Rezaazdeh, M., & Allahgholitabar, F. 2019. Amol city's physical expansion pattern with urban smart growth approach, Geographical Planning of Space Quarterly Journal, Vol 9, No 31, pp189-175. 10.30488/gps.2019.90125(in persian)
18. Pourahmad, A., Hossam, M., Ashour, H., & Mohammadpour, Sa. 2009. an analysis of the physical-spatial expansion pattern of Gorgan city using Shannon and Holdern entropy models, Research and Planning Urban, Vol 1, No 3, pp 1-18. 20.1001.1.22285229.1389.1.3.1.4(in persian)
19. Pourjavan, kh. 2019. Explanation of Smart City and Urban Smart Transportation Solutions , Karafan, Vol 45, pp 15-34. 20.1001.1.23829796.1398.16.45.12.5(in persian)
20. Pourmohammadi, M. R., & Ghorbani, R. 2012. dimensions and strategies of densification in urban spaces, Modares Magazine, No. 2, pp. 85-108. (in persian)
21. Rahnama, M. R., & Abbaszadeh, A. 2007. Basic principles and models for measuring the physical form of the city, Mashhad, Jihad University Press.
22. Sarafi, M. 2000. What is the city of Bishndar? Quarterly Journal of Urban Management, No. 4, pp. 6-12. (in persian)
23. Sobhani, N., Beyranvandzadeh, M., Gerami Tayyebi, M., Seidbeigi, S. 2018. Spatial analysis of citizen's security feeling in urban spaces with futures studies approach (Case study: Khorramabad city), Urban Social Geography, Vol 12, No 13, pp 32-49. 10.22103/JUSG.2019.1967 (in persian)
24. Sobhani, N., Salmanzadeh, S., Behnami moghadam, M., & Faraji, A. 2020. Pathology of Tehran's metropolitan privacy, Journal of Geography and development, Vol 60, pp 239-266. 10.22111/gdij.2020.5664(in persian)
25. Zali, R., Alilou, M., & Azadeh, S. 2013. an analysis of Tabriz metropolis' population capacity with emphasis on new patterns of urban development, Research and Planning Urban, Vol 5, No 19, pp 73-90. (in persian).
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
