۱. آهنگری، عبدالمجید و مسعود سعادتمهر. ۱۳۸۶، "مطالعه تطبیقی سطح توسعهیافتگی شهرستانهای استان لرستان به تفکیک بخشهای اقتصادی و اجتماعی"، دانش و توسعه، شماره ۲۱، صص ۱۹۴-۱۵۹.
۲. اسدیزاده، احمد، حبیبه ایمانی و محمد شالی. ۱۳۹۴، "نابرابریهای فضایی، توسعه بخش کشاورزی در استان آذربایجان شرقی"، اقتصاد فضا و توسعه روستایی، شماره ۱۲، صص ۵۴-۴۱.
۳. اعظمی، موسی، محسن احدنژاد روشتی و شادعلی توحید لو. ۱۳۹۷، "منطقهبندی توسعه کشاورزی شهرستانهای استان همدان با استفاده از مدل TODIM "، فصلنامه برنامهریزی منطقهای، شماره ۲۹، صص ۶۴-۵۳.
۴. افراخته، حسن، محمد حجی پور، مریم گرزین و بهناز نجاتی ۱۳۹۲. "جایگاه توسعه پایدار کشاورزی در برنامههای توسعه ایران (مورد: برنامههای پنج ساله پس از انقلاب) "، سیاست های راهبردی و کلان، سال اول، شماره ۱، صص ۶۲-۴۳.
۵. تقوایی، مسعود و محمد رضا بسحاق. ۱۳۹۱، " تحلیلی بر شاخصهای توسعه کشاورزی و سطحبندی شهرستانهای استان خوزستان با بهرهگیری از روش آنالیز اسکالوگرام "، تحقیقات اقتصاد کشاورزی، شماره ۱۴، صص ۱۵۴-۱۳۷.
۶. رکنالدین افتخاری، عبدالرضا، مهدی پورطاهری، منوچهر فرج زاده و وکیل حیدری ساربان. ۱۳۸۸. "نقش توانمندسازی در توسعه کشاورزی، مطالعه موردی: استان اردبیل"، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره ۶۹، صص ۱۰۳-۸۷.
۷. عبداله زاده، غلامحسین، کلانتری خلیل، علی اسدی و ژیلا دانشور عامری. ۱۳۹۶، " تدوین و اعتبارسنجی شاخصهای مناسب بهمنظور تحلیل نابرابریهای فضایی توسعه کشاورزی (مطالعه موردی استان فارس)"، تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی در ایران، شماره ۱، صص ۱۲۵-۱۱۱.
۸. قادر زاده، حامد، کیوان باقری و داوود امین پور. ۱۳۹۶، " سنجش سطح توسعهیافتگی شهرستانهای استاد کردستان با استفاده از شاخصهای عمده کشاورزی"، اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره ۹۷، صص ۲۳-۱.
۹. قادری، نسرین، علی شمش، محسن احدی نژاد روشتی و زهرا هوشمندان مقدم مفرد. ۱۳۹۵، "اندازه گیری و تحلیل سطح توسعه کشاورزی دهستانهای شهرستان پاوه با استفاده از روش ویکور (VIKOR)"، اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره ۹۳، صص ۱۰۹-۸۱.
۱۰. کوچکی، علیرضا، نصیری محلاتی، مهدی، روح اله مرادی و حامد منصوری. ۱۳۹۲، " پهنهبندی وضعیت توسعه کشاورزی پایدار در ایران و ارائه راهبردهای پایداری"، دانش کشاورزی و تولید پایدار، شماره ۴، صص ۱۹۷-۱۷۹.
۱۱. مطیعی لنگرودی، سیدحسن، ابراهیم شمسائی. ۱۳۸۶، "توسعه روستایی مبتنی بر تداوم و پایداری کشاورزی: مطالعه موردی بخش سجاسرود زنجان"، تحقیقات جغرافیایی، شماره ۸۶، صص ۱۰۴-۸۵.
۱۲. موسوی، مینا، حسن صدیقی، ۱۳۹۳. "تعیین سطح توسعه یافتگی کشاورزی استانهای کشور"، راهبردهای توسعه روستایی، جلد ۱، شماره ۴، صص ۷۱-۵۵.
۱۳. مولائیهشجین، نصرالله و سیاوش مولاییپارده، ۱۳۹۳، "تحلیل مکانی توسعه کشاورزی در شهرستانهای استان خوزستان"، اقتصاد فضا و توسعه روستایی، سال سوم، شماره ۲، صص ۳۸-۱۹.
۱۴. میکانیکی، جواد، حجتالله صادقی و معصومه فدایی، ۱۳۹۴، "توان سنجی محیطی، الگویی مناسب در راستای شناخت توانمندیهای منطقهای با تأکید بر کشاورزی؛ (مورد مطالعه: کشت زعفران در شهرستانهای قاینات و زیرکوه)"، برنامهریزی منطقهای، شماره ۱۹، صص ۵۶-۴۳.
15. Binswanger, Hans P. 2001. “Income distribution effects of technical change”. Some analytical issues, South East Asian Economic Reivew 1 (3), Pp. 179-218.
16. Bruke, F. 2005. “Disparities of agricultural productivity in Balochestan ”A GIS perspective. Pakistan Geographical Review. Vol. 27, No. 1, PP. 27-34.
17. Gallent, N. & Kim, K.S. 2001. “Land zoning and local discretion in the Korean planning pystem ”. Land Use Policy, Vol 18, Pp. 233-243.
18. Srdjevici, B, (2004). “An Object Multi-Criteria Evaluation of Water Management Scenarios”. Water Resources Management Journal, No.18, pp. 35-54.
19. Xu, C., Chunru, H., & Taylor, D. C. (1992). “Sustainable agricultural development in China”. World development, 20(8), 1127-1144.
20. Raman, R., & Kumari, R. (2012). “Regional disparity in agricultural development: a district level analysis for Uttar Pradesh”. Journal of regional development and planning, 1(2), 71-90.
21. Patil, B. D. (2013). “Regional Disparities in Levels of Agricultural Development in Dhule and Nandurbar Districts, India”. Research Journal of Agriculture and Forestry Sciences, 1(5), 9-12.