حلبیان امیرحسین، شائمی اکبر، نوربخش سیدعطاالله. واکاوی ارتباط وردشهای فضایی ـ زمانی پوشش گیاهی با سنجههای توپوگرافیک در زاگرس میانی. مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی. 1402; 4 (1) :189-206
URL: http://gsma.lu.ac.ir/article-1-458-fa.html
1- دانشیار، گروه جغرافیا، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ، am_halabian@pnu.ac.ir
2- استادیار، گروه جغرافیا، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
3- دانشجوی کارشناسی ارشد آب و هواشناسی، گروه جغرافیا، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده: (998 مشاهده)
پوشش گیاهی به عنوان یکی از مولفههای مهم حیات اکولوژیک محیط زیست به دلیل تاثیرات بسیار زیاد در اکوسیستمهای مختلف محیطی و همچنین به دلیل تاثیرگذاری مستقیم بر معیشت و زندگی انسانی، عاملی اساسی و مهم بشمار میرود. از این رو، هدف از این پژوهش بررسی تغییرات پوشش گیاهی در زاگرس میانی با استفاده از دادههای عددی ماهوارهای است. در این راستا دادههای پوشش گیاهی ماهواره ترا سنجنده مادیس با توان تفکیک فضایی 250 متر در دوره زمانی 2001 تا 2018 اخذ شد. این دادهها با بهرهگیری از زبان کدنویسی پایتون در ارتباط با سنجههای توپوگرافیکی ارتفاع، میزان و جهت شیب با روش پردازش رستری پنجره متحرک و روش آنالیز سلول به سلول مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان داد که بیشینه تراکم پوشش گیاهی در زاگرس میانی در ماههای آپریل (فروردین) تا جون (خرداد) و کمینه آن در ژانویه (دی) مشاهده میگردد. ارتفاعات زاگرس میانی در فصل بهار بالاترین نرخ شاخص پوشش گیاهی و در فصل زمستان کمترین نرخ را نشان میدهند. بیشینه مقدار شاخص پوشش گیاهی در ارتفاع 1500 متر بروز میکند. شاخص پوشش گیاهی در زاگرس میانی تا شیب 95 درصد، روند افزایشی داشته و پس از آن به آرامی کاهش مییابد. کمینه نرخ شاخص پوشش گیاهی در جهت جنوبی از 150 تا 200 درجه آزیموت شمالی ساعتگرد و بیشینه آن در جهت شمال از 300 تا 360 درجه آزیموت شمالی ساعتگرد مشاهده میشود، ارتفاع حد بالای رویش یا M.V.A، در ماههای سرد به سوی طبقات ارتفاعی پائینتر نزول و در ماههای گرم سال به سمت ارتفاعات بالاتر صعود میکند. به طور کلی روند تغییرات شاخص پوشش گیاهی نیز نشان از افزایش شاخص پوشش گیاهی در این واحد کوهستانی دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/4/31 | پذیرش: 1402/3/10