بازرگان مهدی، رهنما محمدرحیم، شکوهی محمداجزاء. تأثیر بافت شهری بر الگوهای فضایی-زمانی جرائم سرقت (مورد مطالعه: شهر مشهد). مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی. 1402; 4 (2) :139-154
URL: http://gsma.lu.ac.ir/article-1-476-fa.html
1- دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2- استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ، rahnama@um.ac.ir
3- دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
چکیده: (1518 مشاهده)
بافت شهر، یکی از عناصر فرم شهری مؤثر بر وقوع جرائمسرقت محسوب میشود. از این رو، پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر بافتشهری بر الگوهایی فضایی-زمانی جرائم سرقت در شهر مشهد است. شیوۀ پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مدلهای تحلیلفضایی است. جامعه آماری شامل جرائمسرقت شهرمشهد در بازه زمانی 1400-1390 است. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزارهای Geoda و ArcGIS و مدلهای فضایی-آماری نظیر خودهمبستگی فضایی موران و مدل مکعب فضایی-زمانی بهره گرفته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که 9/58 درصد جرائمسرقت در بافتهای ریزدانه به وقوع پیوسته است. درواقع، کاربریهایی با وسعت 75-50 مترمربع بیشترین میزان جرائمسرقت را به خود اختصاص دادهاند. بررسی اثر گونهبندی بافتشهری بر جرائمسرقت نشان داد که 43/60 درصد سرقتها در بافتهای پیرامونی (نواحی حاشیهای شهرمشهد مناطق 4، 5، 7، 15، 16 و قسمتهایی از منطقه 13) رخ داده است. همچنین 2/19 درصد جرائم در بافتهای شطرنجی (محلات واقع در غرب مشهد)، 6/14 درصد در بافتهای ستارهای (بخش مرکزی شهر و پیرامون حرم مطهر رضوی) و 7/5 درصد نیز در بافتهای میانی (منطقه 1 و بخشهایی از منطقه 2) به وقوع پیوسته است. بررسی الگوهای مکعب فضایی-زمانی جرائمسرقت در شهر مشهد نشان داد که در بافتهای پیرامونی الگوی جرائمسرقت از نوع لکههای داغ جدید و پراکنده بوده که بیانگر شدت جرائمسرقت در این نواحی است اما در بافتهای شطرنجی الگوی جرائم از نوع لکههای سرد افزایشی میباشد که نشان دهندۀ آن است که جرائمسرقت در این محدودهها طی سالهای اخیر در حال افزایش است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/5/21 | پذیرش: 1402/10/10