1- دانشجوی دکتری، گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه، زنجان، زنجان، ایران.
2- دانشیار ، گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. ، yaghobi@znu.ac.ir
3- دانشیار ، گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
4- دانشیار، گروه اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
5- دانشآموخته دکتری، گروه اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
چکیده: (90 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی قصد سازگاری کشاورزان استان کرمانشاه در زمینه سازگاری با کمآبی از طریق کاربرد نظریه توسعهیافته فعالسازی هنجار انجام شد. چارچوب تحقیق حاضر شامل قصد رفتاری و چهار عامل روانشناختی شامل آگاهی از پیامدها، انتساب مسئولیت، خودکارآمدی و هنجار شخصی بود. حجم نمونه این تحقیق شامل 380 نفر از کشاورزان گندمکار آبی استان کرمانشاه بودند که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای با انتساب متناسب انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات در این پژوهش از طریق پرسشنامه انجام گرفت. روایی پرسشنامه توسط متخصصان موضوعی و پایایی آن از طریق پیش آزمون و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی برای متغیرهای مختلف تحقیق مورد تائید قرار گرفت (863/0 تا 894/0). تجزیه و تحلیل دادهها از طریق نرمافزارهای SPSS26 و AMOS24 انجام شد. نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد، سازههای آگاهی از پیامدها، انتساب مسئولیت و خودکارآمدی بر سازه هنجار شخصی اثر مثبت و معنیداری داشتند. همچنین سازههای هنجار شخصی و خودکارآمدی بر قصد سازگاری کشاورزان اثر مثبت و معنیداری داشتند و سازه قصد رفتاری به میزان 62 درصد مورد تبیین قرار گرفت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/5/21 | پذیرش: 1402/10/10