دوره 4، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 124-107 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
سبحانی نوبخت، سلیمانی علیرضا. برنامه‌ریزی راهبردی توسعه گردشگری در پهنه جنوبی استان اذربایجان غربی (شهر میاندوآب). مطالعات جغرافیایی مناطق کوهستانی. 1402; 4 (3) :107-124
1- دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه ازاد اسلامی، تهران، ایران ، n.sobhani65@gmail.com
2- دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران ایران
2- دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران ایران
چکیده: (1919 مشاهده)
برنامه ریزی راهبردی و استراتژیک به عنوان یک ابزار جهت پاسخگویی به مشکلات پیش روی صنعت گردشگری برای رسیدن به اهداف مطلوب در آینده می تواند موثر واقع گردد و این صنعت بدون دود و نامرئی می تواند باعث تحولاتی در بخش کشاورزی، توسعه و رشد اقتصادی در سطح شهرها گردد. در پژوهش حاضر برای برنامه‌ریزی راهبردی توسعه گردشگری از قابلیت و مزایای مدل راهبردی متاسوات استفاده شده است. با توجه به رویکرد پژوهش حاضر، نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. روش جمع‌آوری داده‌ها به صورت کتابخانه‌ای و پیمایشی می‌باشد. جهت تدوین راهبردهای توسعه، اهداف، منابع و توانایی و عوامل محیطی از مدل Meta- Swot استفاده شده است. یافتهها بر اساس نقشه رقابتی حاصل از متاسوات منعکس کننده این مطلب است که مهمترین رقیب شهر میاندواب از لحاظ توسعه گردشگری شهر بوکان و مهاباد می باشد. همچنین برای دست یافتن به یک فضای گردشگری و پایدار در شهر میاندوآب نیازمند توجه بیشتر به موقعیت جغرافیایی و استراتژیک شهر به عنوان یک متغیر باارزش‌تر، نادرتر و غیرقابل جایگزینتر که از بالاترین تناسب راهبردی برخوردار می‌باشند. الزامی است. از سوی دیگر، متغیرهای ضعف سیاستگذاریهای کلان در مدیریت، عدم اختصاص بودجه و ضعف اساسی در زیرساخت ها از بزرگ‌ترین مانع شهر میاندوآب به عنوان مؤلفه محیطی کلان برای رسیدن به توسعه گردشگری و فضای پایدار محسوب می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
